Iris - Au Pair USA

Washington, American Thanksgiving and Update

HI!

Op 21 en 22 november ben ik samen met Manon en Monique naar Washington DC geweest. Na drie zondagen in een klaslokaal Harlem, NYC te hebben gespendeerd, was het dan eindelijk tijd voor onze trip! Ondanks dat we er veel zin in hadden, waren we toch wel een klein beetje bang. Na de aanslagen in Parijs zijn NYC en DC ook "bedreigd". Nou hadden Mo en ik de dagen voor vertrek allebei een droom over aanslagen dus we zagen het niet echt zitten. Maar je leest het, we leven nog. Iets voor zeven uur smorgen vertrokken we naar NYC om daar op de bus te stappen. Op Penn Station werd eerst nog even een te duur broodje (acht dollar) gekocht - wanneer Manon Monique belt met de vraag of ze voor ons allemaal wat Starbucks moet gaan halen, vond Monique dat ze wel erg dichtbij klonk. Ze draait zich om en ziet net voor de winkel Manon staan, goede timing dus! Nu snel even jaywalken naar de bus (jaywalken betekend dat je de weg gewoon oversteekt - rebels! - zonder dat er een zebrapad of stoplicht is, wij import Amerikanen kennen NYC nu wel en weten hoe het verkeer werkt). Monique was natuurlijk ontzettend opgelucht dat ze in deze bus wél mocht praten, want op de terugweg vanuit Boston werd haar vriendelijk verzocht stil te zijn. Na een uurtje of 4(?) kwamen we aan in DC, waar we eerst gingen lunchen @ Union Station. Hieronder even snel drie korte facts about DC:

- D.C. staat voor District of Columbia - vernoemd naar Christopher Columbus

- D.C. is geen staat noch stad, het is een Federal District

- D.C. grenst zowel aan de staat Virginia als aan Maryland

Na de lunch moesten we terug de bus in voor de tour. De bus bracht ons overal naar toe, van het Witte Huis naar the Capitol en alle Memorials, geloof me: DC has a lotttt of Memorials. Tijdens de busreis vertelde de tourguide verschillende verhalen en facts. Een van de verhalen vond ik erg interessant. Het ging over Lincoln en John F. Kennedy. Gedurende mijn classes hadden we het veel over (onder andere) JFK en zijn broer RFK - who was also running for President. Het verhaal dat de tourguide vertelde ging over de overeenkomsten van JFK en Lincoln.

- Abraham Lincoln (A.L.) was elected to Congress in 1846 en JFK in 1946

- A.L. werd benoemd tot President in 1860 en JFK in 1960

- Beide heren hun achternaam bevat zeven letters

- Beide waren zeer concerned over de Civil Rights

- Zowel JFK als A.L. hebben kinderen verloren tijdens hun presidentschap

- Beide zijn op een vrijdag neergeschoten, en ook beide in hun hoofd

- De naam van Lincoln zijn secretary was Kennedy, die hem waarschuwde niet het theater in te gaan. De naam van Kennedy zijn secretary was Lincoln, en deze persoon waarschuwde hem om niet naar Dallas te gaan.

- De opvolgende Presidenten droegen dezelfde achternaam: Johnson -Andrew Johnson was geboren in 1808 en Lyndon Johnson in 1908

- Beide zijn door iemand from the South vermoord, de een geboren 1839 en de ander in 1939.

- Beide gingen door het leven met drie namen, die bijelkaar uit vijftien letters bestonden - John Wilkes Booth en Lee Harvey Oswald

- Booth schoot A.L. neer in een theater en vluchtte naar een warenhuis terwijl Oswald JFK neerschoot vanuit een warenhuis en vluchtte naar een theater.

- Vóórdat de verdachten aan hun trial beginnen, zijn ze vermoord.

Zijn dan overeenkomsten or nah? Vond het zelf erg interessant, het lijkt net een conspiracy.

Na de tour werden we naar ons hotel in Arlington gebracht. We hebben ons snel even opgefrist en zijn naar de naastgelegen mall gelopen, want ja, underage!!! Hier hebben we natuuuuurlijk bij Panera gegeten en daarna zagen we in the corner of our eyes een photobooth staan dus je kunt wel begrijpen dat we daar even wat geld ingegooid hebben. Eenmaal weer in het hotel hebben we een film gekeken en nog veel gepraat. Omdat we met z'n tweetjes in een eenpersoonbed moesten slapen, was de nachtrust beperkt en lag Monique continue op m'n haar.
De volgende morgen zijn we lekker vroeg opgestaan zodat we ons konden klaarmaken voor nog een tour door DC. Eerst zijn we gaan eten bij IHOP - International House of Pancakes. Helaas was het erg druk waardoor we bijna de bus miste. Vervolgens dus weer lekker illegaal gejaywalked naar de bus en door naar Arlington Cemetary! Dit is een van de 139 nationale begraafplaatsen in de US die momenteel al sinds 1864 ingebruik is. Er liggen ongeveer 400.000 personen begraven, most of them were serving the country. De meest bekende personen die hier begraven liggen zijn JFK, zijn vrouw Jacky O., de twee kinderen die zij in het Witte Huis verloren hebben en broer RFK. Dagelijks zijn er meer dan 15 begrafenissen. We wilde graag de wisseling van de wacht zien. De wisseling vond plaats bij "the Tomb of the Unknown Soldier" die al sinds 1937 continue bewaakt wordt. De enige keer dat dit niet gebeurde, was toen ze de Cemetary moesten sluiten vanwege Hurrican Sandy in 2012. Als je dit Googled, zie je dat ze ondanks de heftige regen, toch nog heen en weer lopen langs the Tomb. De wisseling was erg strikt, de oude en nieuwe wacht liepen op de seconde en milimeter hetzelfde wat erg indrukwekkend was.

Na the Cemetary bracht de bus ons naar downtown DC, waar alle musea zijn. We zijn snel wat souveniertjes gaan kopen en daarna gaan lunchen. We waren erg moe en besloten terug te gaan naar de bus maar helaas was de deur gesloten dus konden we er niet in.. We besloten in het Air and Space Museum (Smithsonian) even naar het toilet te gaan, mits we binnen zouden komen zonder te betalen. Nadat we door een metal detector moesten, stonden we in een keer midden in het museum. Mijn tante had me eerder verteld dat de meeste musea in DC gratis zijn maar dit was me even ontschoten. Dus we hebben nog een uur in het museum rondgelopen voordat we weer richting NYC gingen.

Terug in NYC moesten we helaas afscheid nemen van Manon, ze vertrok die maandag weer terug naar Nederland.. Maar we hebben afgesproken dat we, als we eenmaal allemaal weer in NL zijn, dat we wat gaan afspreken met iedereen. Leuk vooruitzicht.

De week na DC was erg kort aangezien het Thanksgiving week was. Monique en Irene heb ik dus maar weinig gezien de afgelopen week, which is very sad. Thanksgiving viel op donderdag en dat betekende dat ik donderdag en vrijdag vrij had. Whoohoooo. Donderdag heb ik samen met de familie, vrienden en andere familieleden Thanksgiving gevierd met een heuze kalkoen! Het was een echt Amerikaanse dag! De dag erna was Black Friday, en ohhhh America goes wild! Voor degene die het niet kennen, dit is Black Friday in de realiteit: je wordt helemaal gek gemaakt dat er zogenaam mega veel korting op álles wordt gegeven, maar in reality hebben bijvoorbeeld de eerste 100 mensen die bij Target een TV kopen, 50% korting. Dus zeer teleurgesteld liepen we door de mall - toen ik "afgeprijsde" witte All-Stars zag staan. Ze waren "maar" $49,99 en ik dacht ik sla mijn slag! Snel mijn maat gevonden en door naar de kassa. Toen ik Irene later vertelde van mijn mega deal, vertelde ze mij dat de schoenen altijd $49,99 kosten en ik gewoon bezeikt was, hahaha. Achja, nu heb ik wel weer een mooi paar spierwitte - en in Nederland kosten ze 70 euro! Uiteindelijk was het dus toch wel een deal! Nadat we het wel gezien hadden in the mall, moesten we weer naar huis toe rijden. Het ritje van Scotch Plains naar The Mills Mall in Elizabeth duurt normaal 20 minuten maar nu 1,5 uur. Het duurde serieus één uur om van de parkeerplaats af te komen! Later die avond ben ik met Irene wat gaan eten, naar Victoria Secret geweest waar ik een extreem goede parfum Black Friday deal gescored heb en daarna naar de nieuwe Hunger Games: Mockingjay part II film gegaan. In Amerika krijg je een stoel aangewezeg en helaas zaten we helemaal vooraan, maar dat mag de pret niet drukken. Irene zat helemaal in de film en durfde een aantal keren niet te kijken omdat ze de spanning niet meer aan kon.

Gisteren hebben we clustermeeting gehad en hebben we met z'n alle koekjes gebakken bij onze local coordinator thuis. Irene had van haar moeder een kilozak pepernoten gekregen dus natuurlijk hebben we die even geplunderd.

Ik zit nu tien weken in Amerika en helaas zal ik binnenkort the Land of the Free verlaten. Wanneer is nog onbekend, maar wel binnen nu en 14 dagen.
Ik vind het verschrikkelijk om Monique en Irene achter te laten en niet meer alle leuke dingen te doen hier, winkels af te gaan en tripjes te boeken. Helaas werkt het niet goed met het gezin wat heimwee veroorzaakt. Een au pair match vinden is denk ik een beetje als internetdaten. Op het profiel ziet alles er erg leuk uit en lijkt het fantastisch, maar als je elkaar dan eenmaal ontmoet blijken dingen anders te zijn. Het is erg jammer en de beslissing om niet in rematch te gaan maar naar huis was super moeilijk. Misschien dat ik er over een maand of zelfs een week spijt van heb, maar so be it. Ik mag trots zijn op wat ik in deze korte 10 weken geleerd, gedaan en overwonnen heb. Ik heb ondanks een aantal negatieve ervaringen ook veel positieve dingen meegemaakt zoals bijvoorbeeld de opgebouwen band met de kindjes en de insidejokes die we samen hebben. Nog iets is zeker, ik heb er 3 hele goede nieuwe vriendinnen bij.
In Amerika kom ik zeker nog wel, daar maak ik mij absoluut geen zorgen om. Hopelijk kan ik Monique in het voorjaar van 2016 gaan opzoeken en samen weer wat kattekwaad uithalen. Irene vertrekt in januari/februari naar Argentinië - dus daar hebben we ook een vakantieadresje! :)

Nu zie ik het misschien als een gefaald iets, iets dat ik niet heb afgemaakt. Maar zoals zangeres Rihanna ooit op haar sleutelbeen heeft laten tattooeren, "never a failure, always a lesson".

XO - Iris

Reacties

Reacties

Miranda

Iris,Wat super kut voor je dat het niet zo is gegaan als je gehoopt had!! Hele dikke knuffel voor je!! xxx

Mama

Leuk verhaal Iris. Je kan het zo leuk vertellen, net alsof de lezer erbij is.
En het klopt wat je zegt: altijd n levensles.
Heel dapper dat je er een punt achter zet als het niet goed voelt.
Wij wachten je op. Love you !!
Xxxxxxxx

Gaby Ruyten

Irisje, weer heel leuk geschreven.
En je laatste zin klopt HELEMAAL!
Tot gauw!! Xxx

Eric

Zoals gewoon is dit weer een leuk te lezen blog, prachtig. Maar met een spectaculair einde. Een goed en ook dapper besluit. Niet alles in het leven lukt even goed. Dit is een gebeurtenis die je vormt en sterker maakt. Ik ben en blijf trots op je. Neen nog trotser omdat je ook deze moeilijke beslissing neemt. Dat waardeer ik zeer. Zie je snel Pa.

Ingrid

Dapper besluit Iris!
Tot snel
Xxx

mooo

Ben zoiezo super trots op je! Ben zo blij dat ik je heb leren kennen!
En natuuurlijk vind ik het wel shit maar eey het jaar vliegt dus ik zie je op schiphol! Jij bent mijn welkomscomite!
En de tijd die we hebben gehad is er een om never meer te vergeten!

Ome Jan

Jippie, kusjesdag komt terug. Volg je hart, altijd goed !!

m.jansen@broekhinjenaplan.nl

Een moedig besluit.
See you!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active