Hi!

Het is alweer een dikke twee weken geleden sinds mijn laatste blog. De afgelopen week is de Nederlandse oma van de kindjes aangekomen in New Jersey. Ze is een erg leuke en lieve vrouw en heeft heerlijk Nederlands gekookt! Ondanks dat ik pas een maand hier ben, heb ik dat heel erg gemist! Morgen ben ik vijf weken in the US en vier weken in New Jersey. Het gaat zo snel!

Vorige week was een moeilijke week. Mijn moeder, broer en tante waren op 10 oktober jarig en dit was de eerste keer dat ik zover weg was. Ik had het er erg moeilijker mee. Het was niet het gevoel van heimwee, dat ik overigens nog niet gehad heb, maar meer het gevoel dat je er niet kunt zijn voor mensen. Ik heb via Greetz een grote bos bloemen naar mijn moeder laten versturen en mijn broer kreeg een grote heliumballon in de vorm van een fles champagne. Zo voelde het voor mij alsof ik er toch een beetje "bij" was.

Ik las laatst iemand anders z'n blog en ik zag de quote "a comfort zone is a beautiful place, but nothing ever grows there", je kunt wel altijd in je comfort zone blijven, maar je zult er weinig van leren. Ik ben zo blij dat ik de stap gemaakt heb en naar de andere kant van de wereld vertrokken ben waar ik nieuwe vrienden maak en zoveel dingen beleef dat ik van mensen hoor: wat ben ik jaloers op je. Waarom zou ik eigenlijk nog verlangen om bij "iets kleins" als een verjaardag of een dinertje te zijn?

Gelukkig maakte de dag na de verjaardag mijn hele week weer goed. Ik ging samen met m'n vriendin Monique naar NYC. We namen de trein van een paar minuten voor 10 en weg waren we uit New Jersey. In de trein merkte ik weer wat nieuws op. Je kunt de banken verstellen! Als je tegen de rugleuning duwt gaat hij naar de andere kant. Zo kun je met meer mensen bij elkaar zitten. Handig!

Eenmaal aangekomen op Penn Station zijn we met de metro naar One WTC en the 9/11 Memorial gegaan. De metro was nog even een dingetje - aantal metrolijnen reden niet maar wij als echte onafhankelijke Hollandse meiden (in "de grote stad") dachten wel even uit te zoeken hoe dat moest. Maar nee, uiteindelijk toch maar de mannen in de oranje vestjes de weg gevraagd..

De Memorial was erg mooi en indrukwekkend. Het enige wat ons opviel was dat veel mensen lachende selfies maakte op de plek waar zoveel mensen hun leven verloren hebben, respectloos.

Na de Memorial zijn we naar the Brooklyn Bridge gelopen. Het waaide er enorm maar het was mooi om te zien. Na tientallen selfies en verschillende poses besloten we naar The High Line te gaan - bij CVS hebben we wat snacks (lees witte chocolade en chips) en te drinken gekocht die we daar hebben opgegeten. Er was een heuse photoshoot gaande dus die hebben we eens even goed bekeken. Na even uitgerust te hebben zijn we met de metro naar Times Square gegaan waar Monique zich vreselijk ergerde aan de drukte. Tip: ga niet op zondag naar Times Square. We vluchtte Forever21 in waar ik een photobooth tegen kwam. Voor 3 dollar kreeg je drie setjes met foto's dus we hebben even 6 dollar in die machine gegooid - het maken van de foto's was hilarisch en een super leuke herinnering.

Na een lange dag waarin we 16km gelopen hebben, ontzettend veel moesten lachen en veel plezier hebben gehad zijn we rond 8 of 9 PM weer richting huis vertrokken. Het is ongelofelijk hoe één dag NYC je hele week weer goed maakt. De dag erna had ik zoveel energie!

Deze week hebben we tevens onze Boston trip geboekt! 24/25 oktober ga ik met de bus naar Boston samen met Monique, Irene en Manon. We hebben er kei veel zin in. In Boston is dit jaar de eerste Primark buiten Europa geopend maar dat geheel terzijde - we gaan natuurlijk voor de cultuur ;)

Gisteren, zaterdag 17 oktober, gaf de hostfamily van Monique een Oktoberfest aangezien de vader half Duits is. Irene en ik waren ook uitgenodigd onder de voorwaarde dat we mee zouden helpen. We hebben de hele avond Bratwusten en hotdogs gebakken op de barbecue en voornamelijk super hard gelachen! We hebben het maar niet al te laat gemaakt aangezien Monique en ik vandaag onze eerste les hadden in Harlem, NYC. Om tien over zeven vanmorgen schoot ik ineens wakker, want ja, m'n wekker was natuurlijk niet af gegaan.. Een half uur later stonden we beide fris en fruitig op het station te wachten op de trein. Het duurde ongeveer anderhalf uur voordat we in Harlem waren omdat je verschillende treinen en metro's moet nemen om er te komen. Helaas zat ik niet met Monique en Manon in een klas maar wel met veel andere leuke meiden. De les viel ontzettend mee en was zo voorbij! Daarna zijn we naar Broadway gegaan om daar bij Ellen's Stardust Diner wat te gaan eten. Hier zingen ze tijdens het serveren allerlei liedjes en ober zijn hier gecast voor een Broadway show. Eens in de zoveel tijd komt de "MC" langs om te vragen wie jarig is of iets te vieren heeft. Toen ze langs onze tafel kwam stak ik m'n hand op en zei dat we aan het vieren waren dat we een x aantal weken/maanden in the US wonen. We hebben ons weer lekker voor schut gezet - maar leuk was het zeker!

Afgelopen week was trouwens ook m'n hostkindje zijn kinderfeestje. Hij wordt de 20e vier jaar oud en dat moet natuurlijk gevierd worden! Het feestje vond plaats in the Little Gym in Cranford, een stadje verderop. Meerdere vriendjes (o.a. van zijn day care) kwamen met van die echte Amerikaanse cadeauzakken met papier/tissue erin (en obviously een cadeau). Het is trouwens belachelijk hoeveel geld ze hier in een cadeau steken voor een "klasgenoot". Het was een super leuke verjaardag en hij genoot natuurlijk van ieder moment, zo lief om te zien.

Misschien moet ik vaker updaten want ik merk dat ik dingen vergeet.. Een belangrijk topic dat ik toch echt even wil aankaarten is de kledingstijl hier. Het is echt belachelijk wat ik soms zie op het schoolplein. Alle kinderen op school dragen een van de volgende kleding combinaties: "Softpants" aka joggingbroek of pyjamabroek en T-shirt met een print of tekst. Leggings gecombineerd met UGGs en sweater of T-shirt. Alle jongens dragen korte sportbroeken (ook als het regent of koud is) in combinatie met een veel te groot T-shirt of sweater van hun (of hun vaders) lievelings sportteam. Ik zie zelden een kind in een outfit zoals ik aan had op de basisschool. De moeders gaan ook erg ver wat betreft de mode en komen vaak gewoon in hun pyjama (letterlijk) inclusief koffiemok (jazeker) het schoolplein op lopen.

Net voordat ik hier naartoe kwam heb ik een grijze sweater met een grote R (in honor of Ryan) gekocht. Nou was ik laatst bij Marshall's op de sport afdeling (ik weet ook niet wát ik er deed maar enfin) en zag ik dat het exact dezelfde R is als het sportteam van Rutgers, een college/university hier. You go H&M! Ik ben nu dus "One of the Sporttypes" als ik de kinderen naar school breng.

Ook belangrijk even te vermelden: in films zie je altijd dat de Amerikaanse krant door een pre-teen wordt delivered. Dit doet hij door met zijn fietsje door de wijk te fietsen met een rugzak vol kranten die hij vervolgens bij mensen op the driveway of lawn gooit. Nee, zo gaat het dus niet (meer). De krant wordt hier in een plastic zakje op je driveway gegooid, vervolgens raapt niemand hem en op en je rijdt er meerdere keren met de auto overheen. Nou blijkt dus.. Tromgeroffel! Dat er een man hier smorgens door de buurt rijdt in een witte van die vanuit z'n raampje de krant gooit. Amerikanen.. Ik weet trouwens niet wie de krant weer ophaalt.

Dat was het dan weer voor vandaag. Het is 10:15 PM en ik ben gebroken. Deze week hebben we iets leuks om naar uit te kijken: BOSTON!

M'n eerste post is trouwens ook binnen gekomen afgelopen week (Bank of America en belastingpapieren niet meegeteld). Een groetjes uit Roermond kaartje! Super leuk!

ik ben trouwens ook m'n Social Security Number gaan aanvragen maar daar schrijf ik de volgende keer wel over, dit verhaal is al veel te lang! See you next time!

XO